Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
külfət — is. <ər.> 1. Bax ailə 1 ci mənada. Bir külfətdə dörd nəfər uşaq var. . C. M.. <Qafar:> Pinəçilik edib yeddi baş külfətin ruzisini bir tövr ilə qazanıram. S. S. A.. <Molla Qurban:> Bəy yanında alnıaçıq, külfət yanında üzügülər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləkəsiz — sif. 1. Təmiz, aydın, açıq, saf. Ləkəsiz səma. Ləkəsiz üfüq. – Göylərin aynası, ləkəsiz z. durur; Xilqətin ən dərin mənası budur. S. V.. Mavi üfüqlər dumduru, ləkəsiz və nəhayətsiz görünürdü. M. İ.. Səhər çağı hava sərin; Göylər ləkəsiz. R. R.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şax — 1. is. Ağacdan, koldan ayrılan budaq, qol; dal. Ağacdan iki şax ayrılıb. Pambıq kollarının şaxı. – Quşlar qayıdıb oxur təranə; Şaxlarda tikirlər aşiyanə. A. Ş.. <Əmiraslan Nurəddinə:> O əlin ilə tutduğun budağın başında gör nə çox gilas var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şöhrət — is. <ər.> 1. Zəhmət, xidmət, istedad, məharət və s. nəticəsində hamı tərəfindən tanınma; məşhur olma, şərəfli ad qazanma, məşhurluq, ad san. Əmək şöhrəti. Artistin şöhrəti. Alimin şöhrəti dünyaya yayılmışdır. – <Ağa Mərdan:> Əgər bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzüağ — sif. Utanılacaq işi olmayan, vicdanı təmiz, alnıaçıq, namuslu, vüqarlı (üzüqara əksi). Təbəssümlə oyansın beşikdəki körpələr; Bizim xoşbəxt, üzüağ anaların səsinə. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
